Abigail Child (1948) is één van de monumenten van de tweede generatie filmmakers van de amerikaanse avant-garde. Haar werk draagt een uitgesproken visuele en tekstuele poëzie uit, vaak gekenmerkt door een feministisch gedachtengoed, een subtiele sensualiteit, en een meeslepend gevoel voor ritme, montage en muzikaliteit.
Unbound neemt je mee in een imaginaire home-movie gebaseerd op het leven en werk van de romantische auteurs Clara en Mary Shelley, en Mary’s echtgenoot en politieke dissident Percy Shelley: hun leven in poëzie, politiek en seksuele originaliteit, maar ook het verschijnen van de horrorklassieker Frankenstein en hun herhaaldelijke dramatische confrontatie met gedwongen uitwijzing en met de dood. Child draaide de film tijdens een residentie in de American Academy in Rome; hij bestaat uit visuele impressies die nu eens overkomen als een stijloefening gebaseerd op Britse romantische schilderkunst, en dan weer als een postmodern drama waarbij anachronismen voortdurend het beeld verstoren en de film doen ‘exploderen’.
Child bracht letterlijk haar originele 16mm-filmmateriaal tot explosie toen ze een eerdere versie van de film, The Shape of Error, door elkaar schudde en becommentarieerde door te spelen met visuele effecten zoals split screen, spiegelbeeld, herkaderingen en een verschoven geluidsband. Hierdoor bereikt Unbound een ongeziene lyrische kwaliteit, waarbij de genereuze locaties en hartstochtelijke teksten (uittreksels uit Clara’s en Mary’s dagboeken) nu eens in elkaar grijpen en elkaar dan weer onderbreken, geaccentueerd door de meeslepende soundtrack van Zeena Parkins. Hoewel de film op 16mm gedraaid werd, werd deze nooit in dat formaat uitgebracht. Het werk wordt nu dan ook digitaal vertoond.
Gecureerd door Gawan Fagard.
