Robina Rose - Nightshift
’25
Sphinx cinema
Sint-Michielshelling 3
B-9000 Gent
Nightshift © Cinenova
Sphinx cinema
Sint-Michielshelling 3
B-9000 Gent
Samen met Courtisane presenteren we het recent gerestaureerde meesterwerk Nightshift (1981) van Robina Rose. Vertoningen wereldwijd wekken momenteel volop hernieuwde interesse voor het werk van de Britse filmmaakster die begin dit jaar overleed.
Nightshift was decennialang niet meer te zien, ondanks de lof bij de festivalpremières in Edinburgh, Berlijn en ook Film Fest Gent, dat de film in ’82 prees als “een meer poëtische dan dramatische film, een soort autobiografische droom, een mozaïek, gebaseerd op een eigen ervaring en beïnvloed door een vervlogen avant-garde in een eigen versie van Jean Cocteau of Alain Resnais’ L’Année dernière à Marienbad.”
Nightshift is opgenomen in vijf nachten in het Portobello Hotel in Notting Hill, waar Robina Rose destijds werkte. De film speelt zich af tijdens één nachtshift: de baliedienst van een hotelreceptioniste is het kader voor een filmische verkenning van routine, nachtwerk en de fantasieën van de hotelgasten. De receptioniste wordt gespeeld door punkicoon Jordan (Pamela Rooke) – stokebrand van de Britse tegencultuur, muze van Vivienne Westwood en de ster in Jubilee (1978) van Derek Jarman die haar “the original Sex Pistol” noemde. Ze is zowel toeschouwer als actieve participant in de taferelen die zich in de lobby afspelen. Passeren de revue: punkband The Urban Guerillas, dichter-acteur Heathcote Williams en filmmaakster Anne Rees‑Mogg. De hypnotische, goudrode 16mm-cinematografie van de hand van de Amerikaanse onafhankelijke filmmaker Jon Jost (All the Vermeers in New York) versmelt met de sensuele, onaardse soundscape gecreëerd door Simon Jeffes, bekend van de legendarische avant-popband Penguin Cafe Orchestra.
- “An incredible rediscovery of 1980s British independent cinema that evokes the durational cinema of Chantal Akerman (Hôtel des Acacias, 1982) and surreal feminism of Nina Menkes (Queen of Diamonds, 1991).”
- “Nightshift is a slow-burn revelation that fully belongs in the company of Chantal Akerman and Marguerite Duras.” (Sarah Cooper)
“It is quite likely you may not have heard of [UK filmmakers] Robina Rose, Peter Watkins, Bill Douglas, Terence Davies, Chris Petit, Ron Peck – and forgive me if I include myself. The cinema I love hardly exists in this country, and where it exists it is fragmented and discontinuous; it’s largely ignored by the mainstream and because of this it’s a cinema that is often private, that uses the direct experience of the filmmaker, and is more likely to be in 16mm or Super 8 than 35mm. With luck it will have ‘real’ people, not Equity members who will be characters. The director will have made it without the normal funding mechanism, and he or she will certainly never have worked for a TV company.” (Derek Jarman, dagboek 10 november 1983)
“Whereas the broad range of films that fall under the rubric of “slow cinema” continues to be framed through the work of male auteurs, it is in the history of women’s filmmaking (Chantal Akerman and Marguerite Duras, among others) that some of the most daring uses of slowness can be found. Nightshift’s drifts can be added to this alternate history of experimentation with cinematic time, anchored as they are to women’s occluded labors, before and behind the camera.” (Elena Gorfinkel)
Voorafgegaan door Housekeeper (2025), de nieuwe kortfilm van Aaron Denolf (KASK) die integraal is opgenomen in de Holiday Inn in Gent. De maker ging ook in een hotel werken als onderzoek voor de film. Housekeeper is een sensorisch portret van een gezin, ontheemd in de anonimiteit van een hotelkamer, waar routine een fragiele daad van verzet wordt. De film werd geselecteerd voor Film Fest Gent en Kortfilmfestival Leuven.
Housekeeper © Aaron Denolf
Nightshift © Cinenova
Robina Rose, 1982 © Pierre St-Arnault