In Focus: Gregory J. Markopoulos (2)

Ming Green is een radi­ca­le huis clos opge­no­men in het appar­te­ment van de cine­ast. Beelden van het uit­zicht door het raam in supe­rim­po­si­tie wor­den afge­wis­seld met zwar­te fra­mes en beel­den van de kamer die in-came­ra gemon­teerd zijn. De titel Ming Green ver­wijst naar de kleur van de muren van de kamer. De film werd opge­dra­gen aan Stan Brakhage die net als Markopoulos deel uit­maak­te van de New American Cinema Group, een bewe­ging rond onder meer Jonas Mekas die film beschouw­de als hoogst per­soon­lij­ke expres­sie. Ming Green is moge­lijk het bes­te voor­beeld van het inge­ni­eu­ze kleur­ge­bruik in de films van Markopoulos. We horen spaar­za­me frag­men­ten uit de Wesendonck Lieder van Wagner.

In Eros, O Basileus is de film­ma­ker Robert Beavers in negen tableaus de per­so­ni­fi­ca­tie van de lief­des­god Eros. Omringd door objec­ten als een boek van Paul Valéry, een pos­ter van Marlon Brando en een por­tret van Corot drukt de acteur naakt bewe­gend door het appar­te­ment van de regis­seur de rela­tie uit tus­sen cre­a­ti­vi­teit en zin­ne­lijk­heid. Een homo-ero­ti­sche stu­die van het man­ne­lij­ke lichaam op de tonen van ​‘Ein Heldenleben’ van Richard Strauss, opge­dra­gen aan Ben Weber. Deze films zijn zel­den te zien op het wit­te doek!

• Met dank aan Robert Beavers (Temenos)