Jan Kulka: Archeoscope (bis)

In juni vorig jaar beleef­den we een memo­ra­be­le avond met film­ma­ker Jan Kulka. Na een leven­dig gesprek met het publiek ont­stond een spon­ta­ne mini-mas­ter­class rond zijn zelf­ge­bouw­de Archeoscoop. Op vraag van velen komt hij daar­om terug met NIEUW werk op 70mm- en 60mm-film, dit­maal als seizoensopener!

Jan Kulka (Praag, 1985) brengt de Archeoscoop opnieuw met zich mee. De Archeoscoop is een ana­loog, hand­ma­tig pro­jec­tie­ap­pa­raat dat hij zelf bedacht en bouw­de om te ver­ken­nen en her­de­fi­ni­ë­ren wat het bete­kent om film te erva­ren. De machi­ne kan niet alleen alle gestan­daar­di­seer­de film­for­ma­ten (8, 16, 35, 70mm), maar ook aller­han­de mate­ri­a­len pro­jec­te­ren, zoals tape, ver­band, kant, stof­fen of bub­ble wrap.

De Archeoscoop heeft vier onaf­han­ke­lij­ke licht­bron­nen die naast elkaar zijn geplaatst. De film loopt niet, zoals gewoon­lijk, van boven naar onder, maar dwars door de pro­jec­tor. De vier lam­pen laten toe vier ver­schil­len­de delen van een film­strook tege­lij­ker­tijd te pro­jec­te­ren. Talloze com­bi­na­ties en rit­mes wor­den moge­lijk door de vier pro­jec­tor­lam­pen afzon­der­lijk of samen te gebrui­ken. Daar waar een gewo­ne pro­jec­tor op 16, 18 of 24 beel­den per secon­de loopt, heeft de Archeoscoop geen vas­te pro­jec­tie­snel­heid, maar kan deze op elk moment ​“muzi­kaal” gecom­po­neerd wor­den. De eni­ge manier om echt getui­ge te wor­den van de kracht en moge­lijk­he­den van de Archeoscoop is door de fysie­ke erva­ring in de aan­we­zig­heid van het appa­raat en zijn ope­ra­tor, aan­ge­zien het tech­nisch onmo­ge­lijk is om de pro­jec­ties te cap­te­ren en reproduceren.