The mind was dreaming.
The world was its dream.
Jorge Luis Borges
In Suspension hangt een jongeman in de lucht, hij valt, of misschien drijft hij door tijd en ruimte. Er is geen specifieke of definitieve manier om zijn situatie te begrijpen. Het uitvergrote beeld van de vallende man krijgt een monumentale kwaliteit in de tentoonstellingsruimte, waar toeschouwers trappen en plateaus op en af kunnen gaan om het beeld op een meer intieme manier te ervaren. De installatie vertrekt van Moebius’ stripverhaal Absoluten Caufeltrail, waarin een man eindeloos valt en in zijn val verschillende poorten of dimensies van parallelle universa doorkruist. In zijn nieuwe interpretatie van de val van een man ziet Sebastían Díaz Morales de wereld als een eindeloze leegte, die een tijdloze zwaartekracht oproept die ons dieper en dieper in onze eigen menselijkheid doet vallen.
Diaz Morales’ bevraging van de realiteit in film, of het nu gaat om het landschap, het stedelijke of zelf het sociopolitieke, is van meet af aan gekenmerkt door een fundamenteel wantrouwen tegenover het geloof in een enkele, verenigde realiteit. Bij Diaz Morales functioneert de camera niet als een medium voor het getrouw weergeven en vastleggen van wat wordt waargenomen, maar is het een essentieel, zelfs epistemisch middel om de werkelijkheid te bevragen en zich toe te eigenen.
Diaz Morales’ onderzoek naar waarneming en werkelijkheid is gebaseerd op de veronderstelling dat de werkelijkheid zelf van nature zeer fictief is. “Ik ben erg geïnteresseerd in de notie van realiteit en fictie. (…) Mijn werk verkent de grenzen tussen realiteit en fictie,” zegt Diaz Morales. Zijn films voeren de kijker dus niet simpelweg naar een ander, surrealistisch of fantasmatisch rijk, maar ze ontdoen de werkelijkheid van haar vertrouwdheid en vervormen haar, en doen haar op iets anders lijken.
Gepresenteerd door Art Cinema OFFoff en Kunsthal Gent.
Openingsuren: zaterdagen en zondagen van 11.00 tot 18.00 uur en voor/na de (maandagavond)vertoningen van OFFoff.
