Tracking Sounds: Takashi Makino & Rei Hayama

In Tracking Sounds tonen we (expe­ri­men­te­le) muziek­do­cu­men­tai­res en audio­vi­su­e­le cre­a­ties waar­bij de muziek een stu­rend ele­ment is.

Twee jon­ge Japanse expe­ri­men­te­le filmmakers!

Makino Takashi behoort tot de nieu­we gene­ra­tie Japanse expe­ri­men­te­le film­ma­kers. Tijdens zijn stu­die aan de Nippon-uni­ver­si­teit maak­te hij een aan­tal super8 films. In 2001 ging Makino in de leer bij de Quay Brothers. Zijn explo­sie­ve kort­film Generator won vorig jaar een Tiger Award op het Internationaal Filmfestival van Rotterdam. Met een pel­li­cu­le­s­can­ner als instru­ment ont­wik­kel­de Takashi een muzi­ka­le manier van film­ma­ken. Opnames vari­ë­ren van natuur­beel­den tot een heli­kop­ter­vlucht boven post-nucle­air Tokyo met tel­kens een unie­ke hybri­de vorm tus­sen ana­lo­ge film en digi­ta­le video. Zijn werk­wij­ze is als volgt: met een ana­loog foto­toe­stel maakt hij dub­belop­na­mes, waar­na deze 35 mm film­pjes wor­den gemon­teerd tot een film­lus. Tijdens het scan­nen van de lus naar de com­pu­ter wor­den de instel­lin­gen van zijn tele­ci­ne­ma machi­ne bespeeld. Indrukwekkende sound­tracks (vaak door nie­mand min­der dan Jim O’Rourke) maken deze vloei­en­de abstrac­te beeld­taal compleet.

Rei Hayama is geïn­te­res­seerd in de inter­ac­tie tus­sen mens en natuur. Als ze in een natuur­re­ser­vaat beto­ve­ren­de beel­den van een vogel­nest filmt gaan deze beel­den zowel over de bedreig­de vogel­soor­ten zelf als over de obser­va­tor. ​“Ik zie een film­beeld als een stil­staand moment, en in essen­tie bevat elk daar­van het geheel; in één beeld zit al het begin en het ein­de.” zegt ze.

Rei is samen met Makino oprich­ter van [+], een plat­form voor expe­ri­men­te­le film in Japan.