La flèche du Parthe

Als onder­deel van ons najaar in het teken van film & taal, pre­sen­teert Art Cinema OFFoff het pro­gram­ma ​‘La flè­che du Parthe’ in samen­wer­king met uit­ge­ve­rij het balan­seer, die sinds 2007 (taal)vernieuwende lite­ra­tuur, essay­is­tiek, kun­ste­naars­pu­bli­ca­ties en muziek uitgeeft.

De avond is opge­bouwd rond de film La flè­che (2021) van Vincent Geyskens en Jan Op de Beeck¹. Deze film werd vorig jaar voor het eerst ver­toond in het kader van Vincent Geyskens’ ten­toon­stel­ling in M Leuven. De fre­ne­tie­ke en gecon­cen­treer­de mon­ta­ge van hoofd­za­ke­lijk gevon­den beeld & geluid doet motie­ven opris­pen van de gefas­ci­neerd-ver­steen­de blik, tra­ge­die, kol­der en spek­ta­kel, de scha­duw van het Antieke, vrucht en pose, het voch­ti­ge en het dro­ge, oer­ou­de wee­moed en steeds ver­se kietelingen.

Als eer­ste film in dit pro­gram­ma tonen we Mayhem (Abigail Child, 1987), deel zes van Is This What You Were Born For?, een zeven­de­li­ge reeks die onze intie­me gesi­tu­eerd­heid intens ver­draai­end bevraagt. ​“I used the film as an oppor­tu­ni­ty to explo­re noir ligh­ting and to res­hoot noir from a femi­nist, anar­chist posi­ti­on. I had mul­ti­ple heroi­nes, impos­si­ble plots, and orga­ni­zed the ​“sce­na­rio” around the sound tracks from Mexican cable tele­vi­si­on soap ope­ras, abet­ted with recor­dings of my own and, ulti­ma­te­ly, a ses­si­on with four down­to­wn musi­cians: Shelley Hirsch, Christian Marclay, Charles Noyes, and Zeena Parkins. The work explo­red the film gaze, then the obses­si­ve sub­ject of the­o­rists, pus­hing at the boun­da­ries or con­tra­dic­ti­ons of the con­tem­po­ra­ry dis­cus­si­on” (Child, 2005).

Vervolgens leest Veva Leye² vleeskersen/​noordkrieken, poë­zie die ze schreef bij La flè­che. Het stomp­zin­ni­ge en geheim­zin­ni­ge, zom­pig­heid en kri­tiek wor­den innig ver­vloch­ten in een spel met de onper­soon­lij­ke taal die tege­lijk op een­ie­der een sin­gu­lie­re inslag heeft.

Na La flè­che volgt Bassae (Jean-Daniel Pollet, 1964). Na Méditerranée (1963) – twee jaar gele­den nog ver­toond door OFFoff – keer­de Pollet terug naar het Middellands Zeegebied, naar eigen zeg­gen geob­se­deerd door de Griekse arche­o­lo­gi­sche site Bassae, rond een Dorische tem­pel. De tekst van de stem in Bassae (1964) werd deze keer niet door Philippe Sollers maar door Alexandre Astruc geschre­ven. Ook hier arti­cu­leert geschie­de­nis zich in haar mythi­sche, poë­ti­sche dimen­sie, niet zozeer getoond en ver­teld maar geë­vo­ceerd en tast­baar gemaakt, een druk­ken­de zwaar­te die blijft verdwijnen.

Het pro­gram­ma sluit af met Ein Tag im Leben der Endverbraucher (1993), waar­voor Harun Farocki put­te uit drie decen­nia recla­me­films. Farocki neemt de scenario’s en voor­al de con­cre­te beel­den seri­eus die zich in de ogen­schijn­lij­ke maar con­sti­tu­tie­ve mar­ge van het aan­ge­pre­zen pro­duct afspe­len. Hij tra­ceert het spel van ver­dich­ting en ver­schui­ving dat de ide­o­lo­gie van het bur­ger­lij­ke leven doet oprij­zen, arti­cu­leert het weef­sel van de droom die het (consumenten)leven is.

• In samen­wer­king met uit­ge­ve­rij het balanseer
• In aan­we­zig­heid van Vincent Geyskens, Jan Op de Beeck en Veva Leye

¹Motril, vrucht en pose (beeld­col­la­ges Vincent Geyskens en tekst Jan Op de Beeck, het balan­seer, 2012); Op stij­gend vocht (poë­zie Vincent Geyskens, met beeld van Jan Op de Beeck, het balan­seer, 2015); Het geslacht van de paling (Vincent Geyskens, het balan­seer, 2021).

²HAP AX LE GO ME NON (Veva Leye, het balan­seer, 2018).

Op Sabzian vind je een gesprek met Abigail Child in een ver­ta­ling door Veva Leye & Jan Op de Beeck, als­ook een tekst van Jan Op de Beeck over Mayhem.