Hedendaagse hysterie

De in Los Angeles wonende kunstenaar Ryan Trecartin is de meest uitgesproken en bekende hedendaagse kunstenaar die de ‘surrealistische paranoia’, of de duistere kant van onze tijd weet te vatten in zijn werken. Big Brother, Idols en Facebook zijn nooit ver weg in zijn films die gefilmd lijken met een smartphone en gemonteerd met een goedkoop programma voor de tablet. De opgefokte vrolijkheid en de constante drukte en impressies maken van zijn films angstaanjagende universums waarin we verschrikt onze eigen wereld herkennen.

Rachel Rampleman’s werken gaan eveneens over de ‘uitwassen’ van onze populaire cultuur, waarbij zij zich vooral focust op de rol van vrouwen. Haar films draaien bijvoorbeeld rond fancultuur, tribute bands en de vroegere obsessie van haar zusje voor Bret Michaels (de frontman van Poison) etcetera. Nu eens presenteert ze haar werk als documentaire, dan weer als videoclip, afhankelijk van het thema dat ze behandelt.

Marijke De Roover is de jonge Vlaamse kunstenares die in dit rijtje niet kan ontbreken. Zowel in haar videowerk als in haar performances speelt ‘de (sociale) media’ of beter het door deze media (zelf)gecreëerde beeld een hoofdrol.