Memories of Nightmares

Veel van de vroeg­ste fil­m­ex­pe­ri­men­ten wer­den later bij het hor­ror­gen­re inge­deeld. Horror nagelt de kij­ker aan zijn stoel, eerst door de ver­lei­ding om te kij­ken en dan door de opluch­ting dat het alle­maal maar fic­tie was. Geen enkel film­gen­re is inhe­rent zo para­si­tair in de manier waar­op het zich fysiek aan de kij­ker vast­hecht en onver­mij­de­lijk het angst­zweet doet uit­bre­ken. Om nog maar te zwij­gen van de vele para­sie­ten die de hor­ror­film opvoert, van vam­pie­ren over aliens tot zom­bies. In dit pro­gram­ma kij­ken we hoe expe­ri­men­te­le makers zich van het hor­ror­gen­re bedie­nen, het uit elkaar halen om het ver­vol­gens weer als een Frankenstein in elkaar te knutselen.

Zo stopt de mul­ti­me­dia­kun­ste­naar Joshua Gen Solondz de eer­ste Godzilla film in een heden­daags jas­je, ter­wijl John Smith dan weer de lach­spie­ren niet onbe­roerd laat als hij op zijn geken­de humo­ris­ti­sche wij­ze ver­telt over de dag dat hij merk­te dat hij ach­ter­volgd werd door een gro­te zwar­te toren. Daarnaast laten ook Peter Tscherkasskhy, Cordula Ditz en Nicolas Provost zien hoe dezelf­de stra­te­gien tel­kens weer aan­ge­wend wor­den door deze tru­ken van de hor­ror­film bloot te leg­gen en artis­tiek te recycleren.