Tracking Sounds: The Ballad of Genesis and Lady Jaye

In Tracking Sounds tonen we (expe­ri­men­te­le) muziek­do­cu­men­tai­res en audio­vi­su­e­le cre­a­ties waar­bij de muziek een stu­rend ele­ment is.

Genesis Breyer P‑Orridge is een Britse muzi­kant en body artist die nooit de con­tro­ver­se heeft geschuwd. Samen met Peter Christopherson (Coil), Chris Carter en Cosey Fanni Tutti (samen Chris & Cosey) vorm­de hij de legen­da­ri­sche band Throbbing Gristle, de baan­bre­ken­de uit­lo­per van hun per­for­man­ce col­lec­tief COUM Transmissions. Aan het begin van de jaren 1980 richt­te hij het al even illus­te­re Psychic TV op. Hier explo­reer­de Genesis de gebrui­ke­lij­ke occul­te en cri­mi­ne­le the­ma­tiek maar speel­de hij ook met zijn ambi­gue sek­su­a­li­teit. Als per­for­man­ce kun­ste­naar pur sang pas­te zijn geflirt met gen­der-issues per­fect in het plaat­je, maar medio jaren 1990 werd de trans­for­ma­tie bit­te­re ernst. Zijn huwe­lijk met Lady Jaye resul­teer­de in een extre­me vorm van lichaams­kunst: via plas­ti­sche chi­rur­gie wer­den ze een kopie van elkaar, de voor­lo­pers van een nieu­we sek­se. Inmiddels is Lady Jaye over­le­den maar via Genesis leeft ze ver­der. De in Frankrijk gebo­ren cine­as­te Marie Losier maakt por­tret­ten van avant-gar­de film­ma­kers en muzi­kan­ten, zoals de gebroe­ders Kuchar, Guy Maddin en Tony Conrad. In The Ballad of Genesis and Lady Jaye (2011) schetst ze op bril­jan­te wij­ze dit hui­ve­ring­wek­ken­de com­pro­mis van de liefde.