Deze website maakt gebruik van Cookies.

Nacht van de Experimentele Film 2018

20–
21.04’18
Angelic conversation 04 rgb
The Angelic Conversation © BFI
Vooruit (Balzaal)
Sint-Pietersnieuwstraat 23
Gent
€ 15 / € 11
+ Afterparty

Art Cinema OFFoff, pre­sen­teert i.s.m. Kunstencentrum Vooruit: Nacht van de Experimentele Film 2018

De vijf­de Nacht van de Experimentele Film koket­teert zon­der gêne met de Romantiek. De gro­te gevoe­lens die bij uit­stek in Duitsland ron­kend benoemd wer­den als Sturm und Drang, Sehnsucht en Weltschmerz, of bij de Franse dich­ter Baudelaire als spleen, zijn van­daag onmis­ken­baar terug. Het indi­vi­du tekent zich af als voor­na­me­lijk sub­jec­tief en soli­tair, nie­tig tegen­over de natuur en tege­lijk vol ver­lan­gen om het onbe­ken­de tege­moet te tre­den. Net als de tome­lo­ze natuur boe­zemt ook de alles­ver­slin­den­de lief­de de mens veel ont­zag in tij­dens de Romantiek. In deze peri­o­de die we tege­lijk ook als een psy­chi­sche gesteld­heid bena­de­ren, is lief­de voor­al lij­den, denk maar aan Goethes Werther.

Het Gentse pla­ten­la­bel B.A.A.D.M. (gerund door de gra­fisch ont­wer­pers Joris Verdoodt en Mathieu Serruys) en Sofie Verdoodt doken in de hoge aspi­ra­ties van Schiller en Thoreau, het goti­sche scha­duw­rijk van Edgar Allan Poe, de pas­si­o­ne­le poë­zie van Rimbaud of Lord Byron, en met deze ingre­di­ën­ten als lei­draad stel­den ze een fraaie inter­dis­ci­pli­nai­re affi­che samen. De Romantische over­ga­ve van het indi­vi­du dat leeft vol­gens alles of niets”-principes, het filo­so­fi­sche con­cept van het sublie­me” en de esthe­ti­ca van droom ver­sus wer­ke­lijk­heid staan cen­traal in de films en live con­cer­ten waar de bezoe­ker van de Nacht in kan zwelgen.

In de expe­ri­men­te­le film en muziek zijn een meer moder­nis­ti­sche esthe­tiek en een rati­o­ne­le digi­ta­le cul­tuur vaak domi­nant aan­we­zig. We daag­den bij­ge­volg enke­le geluids­kun­ste­naars – zowel inter­na­ti­o­na­le gas­ten als talent van eigen bodem – uit om op zoek te gaan naar de roman­ti­sche reflex in hun werk, in jux­ta­po­si­tie met avant-gar­de­ci­ne­ma die even­eens deze hoge­re sfe­ren uitademt.

De film­pel­li­cu­le, de ori­gi­ne­le for­ma­ten, waar­van OFFoff al jaren­lang haar han­dels­merk maakt, con­fron­te­ren we met elek­tro­ni­sche en digi­ta­le kunst­vor­men, nu er als­maar meer aan­dacht is voor het ana­lo­ge. Een voor­lief­de voor vroe­ge foto­gra­fie, het schrij­ven met een gan­zen­veer en de negen­tien­de-eeuw­se ambach­te­lijk­heid vor­men immers een anti­do­tum in cyni­sche tij­den. Moeten we ech­ter wel terug­gaan in de tijd en het pad van de nos­tal­gie bewan­de­len, of vin­den we ook in de nieuw­ste muziek en audio­vi­su­e­le kunst spo­ren van neo­ro­man­ti­sche doem en deca­den­tis­me? Tijdens de Nacht bla­zen we de Romantische geest nieuw leven in met eigen­tijd­se alli­an­ties tus­sen muzi­ka­le drif­ten en fil­mi­sche verlangens.

Programma: B.A.A.D.M. en Sofie Verdoodt


Derek Jarman

The Angelic Conversation

GB • 1985 • 78' • colour • digital
Derek Jarman was een Brits cine­ast, auteur, beel­dend kun­ste­naar en ico­no­clast. In zijn The Angelic Conversation vol­gen we twee man­nen op hun odys­see langs begeer­te en hun­ke­ring, temid­den schil­der­ach­ti­ge en tege­lijk bar­re land­schap­pen. Er is pas­sie en begees­te­ring tus­sen hen bei­de, maar toch loe­ren ver­woes­ting en gevaar om de hoek in een occul­te droom­we­reld, gril­lig aan­een­ge­re­gen door reli­gieuze sym­bo­len en mys­tie­ke ritu­e­len. In haar ken­mer­ken­de bezwe­ren­de tim­bre draagt Judi Dench veer­tien van Shake­speare’s groot­ste son­net­ten voor, als een soort bezie­ler van lief­de. Jarman film­de met super 8, en zet­te het mate­ri­aal over naar 35mm. Art Cinema OFFoff zal voor deze nacht de nieu­we geres­tau­reer­de ver­sie pre­sen­te­ren. Niet alleen het visu­e­le, maar ook de ori­gi­ne­le sound­track van de illus­te­re Britse indu­stri­al band Coil zal ster­ker dan voor­heen resoneren.

Sequences

Sequences volgt op met een eigen­zin­ni­ge mix van sounds­ca­pes, dis­so­nan­te tape loops en field recor­dings. Dit audio­vi­su­e­le en expe­ri­men­te­le solo­pro­ject van de jon­ge Antwerpenaar Niels Geybels ver­trekt van een radi­caal per­soon­lij­ke visie waar­in gedach­ten­spin­sels over leven, lief­de en dood, maar even goed het ver­lan­gen om terug te keren naar de natuur hun weg vin­den in den­se tex­tu­ren, rit­mes en lagen. Tussen de aan­stor­men­de feed­back­gol­ven dui­ken har­mo­ni­eu­ze klan­ken op, als zon­ne­stra­len die door­drin­gen tot in de duis­ter­nis van de diepzee.

Matthias Müller

Sleepy Haven

DE • 1993 • 15' • colour • 16mm
De Duitse film­ma­ker Matthias Müller waagt zich in de onstui­mi­ge wate­ren van de zee­mans­we­reld. Met een meng­sel van eigen shots en found foot­a­ge laat Müller de beel­den pul­se­ren met fade-ins en fade-outs, op het rit­me van de onver­stoor­ba­re gol­ven. In mono­chro­ma­ti­sche blauw­tin­ten evo­ceert Sleepy Haven een dro­me­rig video­por­tret van zee­lie­den in strijd met hun onver­vul­de ver­lan­gens. Naakte licha­men ver­drin­ken net niet in een zee van ero­tiek en destruc­tie, Eros en Thanatos. Müller maak­te een poë­ti­sche film met knip­ogen naar het eer­de­re werk van Kenneth Anger en Jean Genet.
Sleepyhaven
Sleepy Haven © Light Cone, Paris

Tom James Scott

Na twee con­tem­pla­tie­ve natuur­films volgt een al even medi­ta­tief en sereen orgel­punt van de Britse mul­ti-instru­men­ta­list Tom James Scott. Hij weet met zijn mini­ma­lis­ti­sche, maar expres­sie­ve klank­bord een tijd­lo­ze kos­mos op te wek­ken waar­in moder­ne com­po­si­tie, tra­di­ti­o­ne­le muziek en impro­vi­sa­tie samen­ko­men. Tegelijk krij­gen ook visu­e­le en lite­rai­re bron­nen een echo in Scotts per­soon­lij­ke symfonieën.

Bill Morrison

Lost Avenues

US • 1992 • 7' • colour • 16mm
Bill Morrison maak­te furo­re met zijn type­ren­de aan­pak van found foot­a­ge. Door de dege­ne­ra­tie van oude nitraat­film ver­schij­nen de his­to­ri­sche shots van­zelf in nieu­we, ver­ras­sen­de gedaan­tes. Verstoringen, abstrac­te vlek­ken en vegen vor­men de poë­zie van net niet ver­lo­ren fra­mes in films die melan­cho­li­sche gevoe­lens van ver­lies en teloor­gang met zich mee­voe­ren. Lost Avenues is een bloed­mooi relaas van een wal­vis door­heen mys­te­ri­eu­ze natuurbeelden.

Philippe Cote

Les Ombres aquatiques

FR • 2016 • 11' • colour • digital
In Les Ombres aqua­ti­ques dom­pe­len we ons­zelf opnieuw onder in de oce­aan, alleen geeft Philippe Cote de mens wel een plaats, als een roman­ti­sche Wanderer, over­wel­digd door het sublie­me. Zijn fasci­natie betreft de blik vol ont­zag en ver­won­de­ring. Daarom legt hij voor­al de toe­schou­wers vast op super 8, ter­wijl ze zich ver­ga­pen aan de aqua­ti­sche wonderen.
OMBRES15479
Les Ombres aquatiques © Light Cone, Paris

Peter Hutton

Skagafjörður

IS/US • 2004 • 28' • colour • 16mm

Live Soundtrack: Elodie

De hyp­no­ti­sche films van de in 2016 over­le­den Amerikaanse film­ma­ker Peter Hutton zijn een lief­de­vol eer­be­toon aan de 19e-eeuw­se land­schaps­schil­der­kunst en natuur­fo­to­gra­fie. De long takes en zorg­vul­dig gekadreer­de com­po­si­ties van stads­ge­zich­ten of land­schap­pen nodi­gen de toe­schou­wer uit om tijd te nemen en aan­dach­tig te kij­ken. Skagafjörður ont­leent zijn titel aan een bij­zon­der gebied in het noor­den van IJsland. De film docu­men­teert het adem­be­ne­mend land­schap in een reeks deso­la­te ver­ge­zich­ten, scha­ke­lend van zwart-wit naar lumi­neu­ze kleu­ren. Het resul­taat is een prach­tig gefilmd onder­zoek naar reflec­ties en lucht­spie­ge­lin­gen, gril­li­ge berg­top­pen en rook­slierten, dik­ke wol­ken­vel­den en wazi­ge, ver­ti­ca­le schach­ten van licht. Hutton vindt het mythi­sche karak­ter van IJsland terug in zijn oude fysie­ke her­ken­nings­pun­ten, zoals het impo­san­te Drangey Island, maar ook in de vluch­ti­ge momen­ten die het land­schap lang­zaam transformeren.

De films van Hutton heb­ben geen sound­track. Timo Van Luijk, een Belg met Finse roots, en de Britse Andrew Chalk beschou­wen de film daar­om als een uit­nodiging, niet om de land­schap­pen te ver­klan­ken, maar om het natuur­lijk mys­terie ervan te ver­voe­gen. Duoproject Elodie laat de luis­te­raar in een waken­de droom­toe­stand glip­pen via een sub­tie­le stroom van klan­ken, samen­ge­steld uit het geluid van toet­sen­bor­den, flui­ten, snaar­in­stru­men­ten, riet en per­cus­sie. Hun aan­ra­king is altijd zacht en de stem­ming con­stant nachtelijk.

Hutton1
Skagafjörður © Arsenal, Berlin

Derek Jarman

The Angelic Conversation

GB • 1985 • 78' • colour • digital

Sequences

Concert

Matthias Müller

Sleepy Haven

DE • 1993 • 15' • colour • 16mm

Tom James Scott

Concert

Bill Morrison

Lost Avenues

US • 1992 • 7' • colour • 16mm

Philippe Cote

Les Ombres aquatiques

FR • 2016 • 11' • colour • digital

Peter Hutton

Skagafjörður

IS/US • 2004 • 28' • colour • 16mm

Live Soundtrack: Elodie