Deze website maakt gebruik van Cookies.

Kunsthal Gent: Émilie Brout & Maxime Marion – A Truly Shared Love

09.04’21
A Truly Shared Love videogramme 4
A Truly Shared Love © Émilie Brout & Maxime Marion
Online
Pay What You Can –
Na reservatie ontvangt u de nodige info.

Op deze onli­ne vrij­dag­avond geor­ga­ni­seerd door Kunsthal Gent pre­sen­teert het Franse kun­ste­naars­duo Émilie Brout & Maxime Marion de pre­mi­è­re van hun nieu­we film A Truly Shared Love, waar­in ze onder­zoe­ken hoe het tech­no­ka­pi­ta­lis­me kan infil­tre­ren in elk klein aspect van ons leven, en hoe het onze per­cep­tie van de wereld en van ons­zelf ver­an­dert. Aansluitend gaan ze van­uit Kunsthal Gent in gesprek met Clémence Agnez, co-direc­teur van Glassbox, Parijs.

Émilie Brout en Maxime Marion ver­blij­ven momen­teel in Kunsthal Gent in het kader van hun uit­ge­stel­de resi­den­tie in het Ontwikkelingsprogramma 2020. Tijdens het week­end van 13 en 14 maart werd hun film in loop ver­toond in de cine­ma van Kunsthal Gent.


Émilie Brout & Maxime Marion

A Truly Shared Love

FR • 2018 • 28' • colour • digital • fr • en sub
A Truly Shared Love is een tra­ge­die, en het kapi­ta­lis­me haar ver­vloe­king. Émilie Brout & Maxime Marion tonen hun ware lief­des­ver­haal, omringd door hun kat en ver­bon­den met­ge­zel­len in hun eigen hui­se­lij­ke omge­ving. Gebruikmakend van de codes van de com­mer­ci­ë­le beeld­taal van stock­vi­deo’s, spe­len ze met de nor­ma­tie­ve en geï­de­a­li­seer­de voor­stel­lin­gen van hun gen­re, klas­se en het per­so­na­ge van de kun­ste­naar als model van de start-up nati­on die daar gewoon­lijk wor­den gepro­pa­geerd. Is er een alter­na­tief? Dit werk mar­keert een belang­rij­ke stap in de prak­tijk van de kun­ste­naars. Het kan wor­den samen­ge­vat als een onont­war­baar koord­spel van rela­ties: rela­ties tus­sen de part­ners van een kop­pel, tus­sen intiem en open­baar, vrije tijd en werk, data en syn­the­se, ste­de­lij­ke en uit­ge­strek­te natuur­lij­ke” ruim­tes of zelfs tus­sen de soor­ten in de ruim­ste zin… Zoveel lagen die voort­du­rend wor­den ver­vuild op ver­schil­len­de niveaus. Er ont­staat een con­stan­te en dub­bel­zin­ni­ge ruim­te van onder­han­de­ling, waar­in de pro­ta­go­nis­ten — als twee drup­pels die in een onein­di­ge en para­doxaal onver­za­dig­de leeg­te evo­lu­e­ren — wan­ho­pig op zoek zijn naar het behoud van iets sin­gu­liers dat boven ontoe­gan­ke­lij­ke repre­sen­ta­ties uit­stijgt, iets dat aan elke vorm van kwan­ti­fi­ce­ring of kapi­ta­li­se­ring zou ont­snap­pen. A Truly Shared Love werd gepro­du­ceerd met de steun van de Fondation des Artistes, CNC/ DICRéAm en Magnetic Bordeaux. De prak­tijk van Émilie Brout & Maxime Marion (1984 en 1982, wonen en wer­ken in Parijs) richt zich op de cul­tuur en het gebruik van het web: ze wer­ken vaak met en rond het inter­net. Hun werk krijgt vorm in ver­schil­len­de media, maar ze onder­zoe­ken in het bij­zon­der het medi­um video, waar­van ze de gren­zen opzoe­ken via niet-line­ai­re ver­haal­lij­nen, video’s zon­der ein­de, en de con­text waar­in het werk getoond wordt. Door zorg­vul­di­ge ont­cij­fe­ring pro­be­ren ze de eco­no­mi­sche, poli­tie­ke en juri­di­sche spe­ci­fi­ci­tei­ten van bestaan­de sys­te­men of struc­tu­ren te iden­ti­fi­ce­ren alvo­rens ze infil­tre­ren, en spo­ren na te laten of erover te rap­por­te­ren in hun werk, soms met nar­ra­tie­ve vor­men. Émilie Brout & Maxime Marion begon­nen hun samen­wer­king aan de Ecole Nationale Supérieure des Arts Décoratifs de Paris. Hun werk werd opge­no­men in de Young Art Triennale, Casino Luxembourg (2021), de 5e Biënnale voor Jonge Kunst in Moskou (2016) en groeps­ten­toon­stel­lin­gen in onder meer Haus der Kulturen der Welt, Berlijn; Centre Culturel Canadien, Parijs (2020), Prix Sciences Po pour l’art con­tem­po­rain, Parijs (2019), Redline Contemporary Art Center, Denver (2018), Le Loft, Brussel (2017), OCAT Shenzhen (2016), Seongnam Art Center (2015) en Palais de Tokyo, Parijs (2014). Ze had­den solo­ten­toon­stel­lin­gen in 22,48 m², Parijs (2013, 2015, 2017, 2019, 2021), La Chaufferie, Straatsburg; Pori Art Museum (2019), Villa du Parc, Annemasse (2018) en Steve Turner, Los Angeles (2017).

Clémence Agnez

Na het beha­len van een dub­be­le graad in filo­so­fie en de beel­den­de kunst, sloot Clémence Agnez zich in 2011 aan bij de kun­ste­naars­ruim­te Glassbox (Parijs) en werd er co-direc­teur in 2014. Ze werkt aan een doc­to­raat in de esthe­ti­sche en poli­tie­ke filo­so­fie aan Paris X Nanterre onder lei­ding van Anne Sauvagnagues, geti­teld Displacement and pre­da­ti­on, con­tem­po­ra­ry muse­um tech­ni­ques and desub­jec­ti­va­ti­on of the figu­re of the artist”. Agnez doceert filo­so­fie en kunst­the­o­rie aan de kunst­aca­de­mie Duperré, aan de Université Paris VIII Saint-Denis en aan de Beaux-Arts de Montpellier (ESBA-MoCo), werkt van tijd tot tijd mee aan het tijd­schrift Zérodeux en is actief in ver­schil­len­de kunst­scho­len en universiteiten.
A Truly Shared Love videogramme 6
A Truly Shared Love videogramme 11
A Truly Shared Love videogramme 14

Émilie Brout & Maxime Marion

A Truly Shared Love

FR • 2018 • 28' • colour • digital • fr • en sub

Clémence Agnez

Artist talk