Body Talk

De films van Dwoskin draai­en rond het men­se­lij­ke (meest­al vrou­we­lij­ke) lichaam. Zijn films onder­zoe­ken hoe het lichaam en de came­ra zich tot elkaar ver­hou­den, en hoe van­uit een intiem spel de film wordt gescha­pen. Dwoskins films han­gen nauw samen met de per­for­man­ce, waar­in de per­for­mer de came­ra en de toe­schou­wer ​‘ver­leidt’. De (sek­su­e­le) iden­ti­teit van de gefilm­de wordt bloot­ge­legd, onder­zocht en tege­lij­ker­tijd gedocumenteerd.

Amphetamine van Warren Sonbert werd gescho­ten toen hij amper acht­tien jaar oud was. De film geeft een intie­me blik in de sek­su­e­le en nar­co­ti­sche expe­ri­men­ten van een groep vrien­den; soci­a­le trans­gres­sie als voor­bo­de van de ​’68 revo­lu­ties. In Amphetamine valt de stijl van de late­re wer­ken van Sonbert al te her­ken­nen: een mix van abstrac­te beel­den met soms de schijn van een narratief.